
Drodzy Rodzice!
Odruch Moro jest jedynym z odruchów pierwotnych, który w pewien sposób łączy się z każdym ze zmysłów. Funkcje pełnione przezeń są niezbędne dla przetrwania noworodka, lecz jego obecność w formie przetrwałej po okresie, w którym powinien zostać wyhamowany i przekształcony w dojrzałą reakcję wzdrygnięcia, może nieść za sobą poważne konsekwencje.
Długotrwałe objawy przetrwałego odruchu Moro:
1. Problemy związane z pracą układu przedsionkowego, takie jak choroba lokomocyjna, słaba równowaga i koordynacja, przejawiające się szczególnie w grach z piłką.
2. Niechęć do aktywności fizycznej.
3. Słaba reakcja źrenic na światło, nadwrażliwość na światło, trudności z odczytywaniem czarnego druku na białej kartce.
Dziecko będzie szybko zmęczone w pomieszczeniu z oświetleniem jarzeniowym.
4. Możliwa dezorientacja słuchowa wynikająca z nadwrażliwości na określone dźwięki. U dziecka mogą występować słabe umiejętności różnicowania dźwięków i trudności z izolowaniem odgłosów słyszanych w tle.
5. Niska wytrzymałość
6. Wzmożona reakcja na bodźce.
7. Wahania nastroju – labilność emocjonalna.
8. Zwiększone napięcie mięśniowe (wykorzystywanie ciała jako pancerza).
9. Trudności z przyjmowaniem krytyki, ponieważ dziecko nie akceptuje zmian
10. Trudności z podejmowaniem decyzji.
11. Niska samoocena.
12. Poczucie zagrożenia lub zależność od innych.
13. Potrzeba „kontroli” nad wydarzeniami lub „manipulacji” nimi.
Informacje ze strony INPP
Pozdrawiam, Agnieszka Betleja.